journalistieke videoproducties
‘Renderen’ is best lastig uit te leggen. Geen filmpjesmaker kan zonder. Het staat op de rekening en kost soms uren. Maar wat is het nou?
De beste vertaling van ’to render’ is: reproduceren. Tijdens het renderen worden namelijk alle losse video- en audio-fragmenten, afbeeldingen en teksten samengevoegd. Als verschillende lagen worden samengeperst tot één ’track’.
Renderen is de geboorte van een nieuwe video: en dat kost tijd.
Twee schermen tonen beelden van Zweden. Plaats van handeling: klantenservice van IKEA.
De beelden maken indruk. Geen drukke camera-bewegingen, maar de eenvoud van de compositie doet het werk. Snel gemonteerd en met passend geluid blijft het beeld boeien. Keer op keer.
Ze noemen het een autocue, maar het is eigenlijk een teleprompter. Autocue is de naam van een bedrijf die ze maakt.
Het is een spiegel waar je doorheen kan kijken die ze schuin voor een camera plaatsen. Eronder hangt een beeldscherm waarop de teksten van presentator staan. Via de spiegel worden ze recht voor de lens geprojecteerd. Zo kunnen teksten voorgelezen worden zonder dat de presentator op z’n papier hoeft te kijken.
De naam- en functietitel is een handige hulpmiddel om een spreker te introduceren of om iemand in een bepaalde context te plaatsen. Bovendien levert een ‘lower third‘ zoals de engelstaligen het noemen, tijdswinst op omdat je filmpjesmaker de geinterviewde niet hoeft voor te stellen.
O ja: als je een titel gebruikt, zorg dan wel dat ie geen vragen oproept.
Fluorescentielampen is TL-verlichting die geschikt is gemaakt voor video-opnamen. Het mag geen ‘flikkering’ veroorzaken in beeld en de ‘groene zweem’ die het licht doorgaans veroorzaakt, valt binnen de marge.
Voordat TL-verlichting geschikt was voor tv-opnamen, gebruikten ze difuusfilters om het licht van de halogeen -tungsten- lampen te ‘af te zwakken’. Bij deze lampen hoeft dat niet omdat ze van zich zelf ‘zacht licht’ geven. Weliswaar minder scherp, en daardoor vleiend voor de huid.
Hollywood is destijds neergestreken in Hollywood omdat er veel zon is. En dat heb je nodig voor film en fotografie: licht.
Als je in een studio opneemt, maak je gebruik van kunstlicht. Oude films zijn herkenbaar aan harde schaduwen met duidelijke lijnen.
Tegenstrijdige schaduwen duiden op het gebruik van lampen. De bril reflecteert kunstlicht en in de nekkomt de schaduw van de andere kant. Typisch gevalletje studio-opnamen dus. Wel knap gedaan omdat het bijna niet te zien is aan de achtergrond.
